Grijze Roodstaarten komen regelmatig in het nieuws door hun voortreffelijke imiteergedrag, waar ook wij iedere dag weer van genieten.
Ook de volgende artikelen bewijzen dit weer.

Schreeuwende baby’s met de dood bedreigd, wat blijkt? Een papegaai met ongewenst gedrag

9-11-2013 – Mirror - Een baby schreeuwt het uit, gevolgd door iemand die roept “Ik ga je vermoorden”. Nadat de buren hiervoor de politie belden bleek al snel dat de dader in deze een vervelende papegaai was.
Toen de agenten arriveerden bij een huis in Recklinghausen Duitsland, vonden zij een papegaai die het ontzettend leuk vond om huilende en schreeuwende baby’s te imiteren. De gestreste eigenaar van de papegaai zei, met het schaamrood op de kaken, dat hij de papegaai helemaal beu was en dat hij telkens de papegaai met de dood bedreigde als deze niet stopte met schreeuwen.
Martin Meyer, 42 jaar, zei: “Mijn schoonzus heeft ons twee weken geleden bezocht met haar baby, we vonden het helemaal te gek dat wanneer de baby huilde en de papegaai het imiteerde dat de baby stopte met huilen. Maar toen mijn schoonzus weer weg was bleef de papegaai de geluiden nadoen. Ik wordt er helemaal gestoord van! De papegaai imiteerde altijd geluiden van de TV, maar nu is hij alleen nog maar geïnteresseerd in de babygeluiden, ik word er gek van.”
De man beloofde de papegaai niets aan te doen maar gaf wel toe dat hij op zoek was naar een nieuwe eigenaar voor de vogel of hem misschien afstaan aan een dierentuin. Hij zei: “Als je een baby hebt dan kun je nog iets aan het huilen doen door de fles te geven of iets anders. Maar ik krijg gewoonweg geen rust meer, de papegaai houdt van het geluid van zijn eigen stem en ik denk dat hij weet dat hij me gek maakt”.
De vogel, een Grijze Roodstaart (Psittacus erithacus) heeft in het wild zijn leefgebied in de primaire en secundaire regenwouden van west en centraal Afrika. Deze papegaai wordt gezien als één van de meest intelligentste vogels in de wereld. Het feit dat deze vogels zo goed zijn in het nadoen van geluiden maakt ze zeer gewilde huisdieren.

Een Grijze Roodstaart vloekt met een Welsh accent en fluit het McDonalds reclamemuziekje

Basil de Grijze Roodstaart lanceerde zijn eerste vloek- kanonnade nadat hij net enkele uurtjes bij zijn nieuwe eigenaren, de familie Fisk, was. Hij kondigde zichzelf aan bij moeder Sarah Fisk met een beleefd hallo, maar toen zij hem antwoordde vertelde hij haar “f..ck off” in een flink accent afkomstig van zijn oude adres in Wales. De papegaai begon toen te schreeuwen: “I’m in the Valleys” gevolgd door een hele riedel scheldwoorden.
Basil woonde voorheen in de Vale of Glamorgan en zijn vorige eigenaar had mevrouw Fisk en haar man Adam verteld dat hij een paar scheldwoorden kende. Maar Basil liet al snel zijn uitgebreide lijst met scheldwoorden horen, in zijn zware Welsh accent, toen hij eenmaal veilige in zijn nieuwe huis was in New Bristol.
Mevrouw Fisk, 34 jaar, een medewerkster van een dagopvang voor volwassenen met leerproblemen, zei: “Ik schrok me wild toen hij dit de eerste keer deed, ik geloofde mijn eigen oren niet”. “Hij was zo snel op zijn gemak en voelde zich al helemaal thuis.” “Zijn accent is soms zo zwaar dat we hem niet eens verstaan, maar het klinkt zeker als Welsh. En wanneer hij de scheldwoorden zegt dan is dit ook in een flink Welsh accent. Zijn vorige eigenaar zij dat hij in het verleden flink had gevloekt, ik dacht nog dat een verandering van omgeving dit wel zou veranderen, helaas niet, helemaal niet”.
Basil werd door zijn vorig eigenaar verkocht toen hij slechts een paar maanden oud was omdat zijn dochter, voor wie de papegaai gekocht was, zich niet interesseerde voor de vogel. Nadat hij de familie Fisk al flink had laten schrikken door zijn scheldkanonnades, liet hij ze vier dagen later weer schrikken door te ontsnappen toen zijn kooi werd schoongemaakt. Meneer en mevrouw Fisk, met hun drie kinderen, plaatsten vermist posters voordat ze hem, na 3 dagen vrijheid, vonden bij een dicht bijzijnde dierenarts. Verpleegsters van de RSPCA Bristol dierenkliniek zeiden dat hij was gebracht door iemand die hem gevond en had, hij begon direct te vloeken tegen het personeel en noemden hen eikels. Dierenarts Mandy Stone zei: “Hij bleef het personeel eikels noemen en andere dingen die ik liever niet herhaal. Het was echt ongelooflijk erg. Hij was de eerste dag stil en verlegen, maar toen kwam hij plotseling helemaal los en verraste ons met zijn volwassen woorden. Hij floot ook het McDonald muziekje van de reclame. Wanneer we het hem vroegen danste hij voor ons, dus vergaven we hem zijn slechte manieren”.